gdyby można było wymazać więcej

biel ścian w tle
zmęczona brakiem szczerości

żółta wstążka na serwetce
przełożona przez koronkowe oczy
kwiat w zielonych płatkach ukrył twarz

wszystko w radości budzi się do życia

tylko dla niej zgasło słońce
przez te parÄ™ chwil
zapisanych w dłoni

kiedyś je odnalazła
by się zatrzymać i usłyszeć
na zawsze

pękają w tęczy niedokończone pisanki


Beti

Åšrednia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2006-04-14 09:27
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Beti > < wiersze >
Bazyliszek | 2006-04-25 18:51 |
slicznie i smutno:))
Kara Kaczor | 2006-04-14 10:41 |
O rany Beti, przepiękne! Takie smutnawe, ale wielkanocne i tak poetyczne. Pozdrawiam :)
Beti | 2006-04-14 10:21 |
dziekuję, może za wysoko?? mnie ocebniasz ale dziekuj:))
iskierka | 2006-04-14 09:37 |
po prostu CUDEŃKO!!! Beti...nie ma słów by wyrazić to,co czuje czytajšc go:)))Pozdrawiam:)))
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się