Choć przez momęt.....

Jestem tu ,choć nie wiem gdzie,pustka,eksplozja w mojej głowie, cisza,przytłaczający uścisk tytana,spadam w przepaść inności luster ścian,pięścią tłucze jedną w krwawym brzmieniu ,miliony cząstek mego życia ranią oczy i tak ślepy na każdy krok ku zatraceniu ,szepty aniołów,odrzucam,drę święte słowa w starych księgach spisanych na kamieniu i szukam wolności w zniszczeniu pożodze i wstydzie następnego dnia , choć gdy burza minie i deszcz opłucze krwi strumienie czuję się jak niemowlę w dłoniach Boga ,niewinne,czyste,śnię o słowach które uzdrawiają a czyny przenoszą góry ,choć przez chwile ,choć przez moment aby otworzyć oczy..............

nazgul