nieporuszona trwam coś we mnie nadrywa się wykluwa stwarza w bólach łzach szeptach ostatecznych spraw abym zniszczonych palców poczuła nowy swąd bym znów niosła się jak alarm śmiertelny miazgot połączonych ze sobą pieśni panie boże nieistniejący nie błagam o prawdę potrzebne mi urojenie
Waleriana
