....

Jest takie miejsce, daleka kraina
Gdy ją zobaczyłam zrzedła mi mina
Wszędzie drzewa, które poruszał
Spokoju wiatr
Nikt nikogo do niczego nie zmuszał
Tu trafić to fart

Zwierzęta, bardziej ludzkie od ludzi
Tu nikt nikogo ze snu życia nie chce zbudzić
Spokojne wieczorami spacery
Bezpieczne w krzakach szmery
Cichy dźwięk radości
Otwartej miłości

Słyszę go ....
.... więc tu jest mój dom


Pirania

Średnia ocena: - Kategoria: Inne Data dodania 2013-10-08 00:06
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Pirania < wiersze >
Pirania | 2013-10-09 22:53 |
Hm, dziękuję za pozytywną krytykę. I ostatnie zdanie jest bardzo trafne, to jest iluzja szczęścia :) W lakoniczny sposób wyidealizowałam ten, powiedzmy, dom i w krótkiej treści to zamknęłam. Co prawda nie jest to epopeja narodowa, ale no cóż, nie urodziłam się Mickiewiczem, cudów nie oczekuję :D
WarDestruction | 2013-10-08 09:55 |
Bardzo trudno się czyta poprzez niewłaściwy dobór koloru czcionki oraz koloru tła. W tekście widzę mały brak logiki "Zwierzęta, bardziej ludzkie od ludzi| Tu nikt nikogo ze snu życia nie chce zbudzić" - pokazujesz ogółem w wierszu ludzi jako dobrych. Więc czemu mówisz, że zwierzęta są od nich bardziej ludzkie? Bo to takie fajne powiedzonko? Bez sensu jak dla mnie. Cały wiersz mógłby być lepszy, ale coś tam się rzeczywiście postarałaś. Ja niestety pojmują mój dom zupełnie inaczej. Dom to nie coś idealnego, ładnego. Dom musi mieć jakieś wady, ale znając jego wady, wiem czego się spodziewać. Dom to coś, czego nienawidzisz momentami, ale mieszkasz tu z własnej nieprzymuszonej wali, i w rzeczywistości nie chciałbyś się wyprowadzić. To, co ty opisałaś, jest dla mnie iluzją szczęścia.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się