''Ślady myśli wytęsknionych''

zbyt słabe pod osłoną dnia
urywki w kadrze klatka po klatce.
z ciszą półmroku współgrają i w takt
serc naszych nieśpiesznie pląsają.
sycą się zapowiedzią schyłku dnia
gdy zrodzi się magia iskrzących oddechów.

to ślady myśli wytęsknionych gdy czas
przez chwilę zatarł ku nam swoje ścieżki
to gestów nieodwzajemnionych grad co
spadł lawiną - wbił w pauzy niepotrzebne.

każda noc obiecuje nam siebie.
namiętność przymyka powieki
choć dotyk marzy zatracić się
zakrzyczeć w spełnieniu trwać.

nieobecność Twoją załagodzi
tylko nocne westchnienie
wyobraźni wędrówki do miejsc
gdzie przez sen pogłaszczesz mnie - sobą
razem poddamy się nocy bez pospiechu
dnia...