Interludium - JĘK

w fiolecie strach
przygniata oddechy które
bolą
kolejnym umieraniem
przed północą

kiedy spada
rozgnieciony nie-ważkością
dotyka tętnicy
i dusi

w pół-trwaniu-na-granicy-zasypiania

upada na mnie
ciężarem nocy bezsennych
krzykiem cholernej bezsilności

i zapachu zwiędłego bzu...

(znów zostawiasz nad ranem
mgłę co pożera
huk
spadających martwych liści)

Irmmelin

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2013-10-13 22:57

Komentarz autora: By się poddać...

Strona glówna

< Irmmelin >

< wiersze >

Magdis | 2013-10-14 22:56 |

I ja już chyba nie muszę nic pisać.... i jeszcze ten nawias na końcu...

Michal76 | 2013-10-14 12:14 |

"oddechy które bolą kolejnym umieraniem przed północą" - to mi wystarczyło, спасибо! - Muszę się Tobą nacieszyć tą coraz mroczniejszą jesienną porą, nim wraz z cieplejszymi dniami ... znikniesz. Pozdrawiam!

buntownik_19 | 2013-10-14 04:42 |

" huk spadających martwych liści" dla mnie mówi chyba nawet zbyt dużo. Niesamowite

Cairena | 2013-10-14 02:24 |

Piękny wiersz...*

Brak komentarzy