Niepewność (ściana)

Znów las mnie otacza...
Myśli chodzą po głowie i wiersze...
Liście brązowe i złote pod stopami szeleszczą...
Stopy w miękki mech się zapadają.
I myśli moje krążą pośród drzew.

Myślę...
Myślę o Tobie.
Dotykam dłonią kory drzewa,
jak twojego ciepłego policzka.
Drzewo milczy...

Myślę o tym co w moim sercu...
Czy można naraz kochać dusz dwoje?
Kochać teraźniejszość i przeszłości cienie?
Kochać Cię która jesteś wciąż przy mnie,
nawet gdy Cię nie ma,
i kochać inną co odeszła,i nie ma jej,
nawet gdy jest?

I pytam siebie dlaczego?
Dlaczego nas rozdziela niepewność?
I pytam sam siebie,czy miłość to,czy jeszcze nie?

Pytania,pytania,pytania...
A kiedy jestem przy Tobie,
tak mnie onieśmielasz,że pytać nie umiem.

Wyznawać jednak potrafię...
Tak bliska się stałaś dla mnie...
Ale ciągle między nami ta ściana.

Ściana ze szkła...
Niepewność.

Tadeusz_Gustaw