tylko tu...

z pianiem koguta
przebudziłam się, ubrałam myśli ,
w stroje kolorowe
by los,wyrzeźbił im dłonie,
uskrzydlił moce

rozbiegły się w koło....

ruszyły galopem,
przez łąki i pola
roześmiane,roztańczone
do taktu,przygrywało słońce
tak....gorące, niedające cienia

złociste warkocze
splotły w kłosy,
i niczym macki śpiącej meduzy
zwabiły nektarem,słodszym od miodu
zrosiły śliwy w sadzie,

zostały na dłużej....

tylko
tu, znajdą spokój,
uleczą serce
staną się talizmanem,
balsamem duszy

wróciły z dalekiej podróży.....

straciły barwę i mowę,
zamieniły czarnoziem
w piaszczystą równinę
i niezauważone
po kryjomu,zasnęły w białej pościeli....