Ballada o zniszczeniu...

Destrukcja – jest tym czego chcę,
Zniszczenie – jest tym czego pragnę.
Strach – jest moim marzeniem,
Ból – jest jego spełnieniem.
Zło – jest tym co mnie otacza,
Krew – jest tym co mnie wzmacnia.


Mord – jest tym, do czego dążę,
Cierpieniem – nasycam chore żądze.
Terrorem – sprawiam sobie władzę,
Manipulacją – tym sobie radzę.
Zagłada – jest tym co was czeka,
Śmierć – jest końcem życia człowieka.


Łzy – są objawem cierpienia,
Krzyk – jest efektem przerażenia.
Płacz – jest początkiem końca,
Spokój – po śmierci, to niego żądam.
Trup – jest martwym ciałem,
Zgon – jest tym co kochałem.


Miłość – jest kłamstwem tego świata,
Romantyzm – jest tym co je wzbogaca.
Zauroczenie – jest tym czego się lękam,
Umysł – to po nim się błąkam.
Wybór – to niego dokonałem,
Marzenia – to je pogrzebałem.
Życie – to z niego rezygnuje,
Nadzieja – jej strata mnie rujnuje.
Przyszłość – jest tym co mnie czeka,
Przeszłość – zniszczyła mnie jako człowieka.
Pragnienie – jest ślepym uczuciem,
Kłamstwo – jest nikczemnym przeczuciem.


Fałsz – jest tym, co tłumimy,
Prawda – jest tym, czego nie mówimy.
Symbole – to ich szukamy,
Znaki – tylko je mamy,
Zimno – to niego się wzdrygamy,
Ciepło – to od niego uciekamy.


Terror i mord – jest marzeniem każdego z nas,
Mord i terror- jest spełnieniem każdej z ras.
Bo odpowiedzią na nasze cierpienie,
Jest ból i strach, łzy i przerażenie.
Ludzie nie pozostawili mi wyboru,
Jedyne czego przez nich pragnę to mordu… i terroru!

Anonymous