'' Parasole''

W słońce śmiało
iść bez lęku choć
moc ogromna w nim
pulsuje bez wahania
pędzić prędko - między
palce wpleść nadzieję.

Wyprostować kręte myśli
by pobudzić czysty umysł
po czym użytecznie przeżyć
dni kolejne bez obłudy.

Kochać prawdę w
każdym calu ufać
kwiatom ,ptakom
drzewom parasolem
będą dla tych co mocy
słońca się przelękną.

Liście kolorami
cudownymi gorąc
słońca ukołyszą od
pożaru tych uchronią co
ostrożnie się przybliżą .

Czas pokaże serce
stłumi resztkę
smutku z nich
wyrzuci radość
z wiarą zakiełkuje
zrozumienie sens
... przywróci.