Nie ulegaj lecz

ucisz swój krzyk rozgoryczenia
napiętnowany rozżarzonymi chwilami
płynącej lawy wypalającej wnętrze
upokorzony dotkliwie bez słów
tym co otrzymał od życia
porzucony pod płotem jak pies
skazany na samego siebie
bez współczucia i zrozumienia

dlaczego
nie spuszczaj głowy tylko podążaj do przodu
choć droga stała się kręta
nie okazuj słabości ani cienia zagubienia
zakryj na twarzy smutek
bądź sobą – choć to boli
wykrzycz i ucisz glos posłuchaj ciszy
a usłyszysz jej dobiegającą muzykę
popatrz w dal a ujrzysz jej bliskość

choć nie można zapomnieć
wyrządzonych krzywd
nie zatrzymuj się nad tym
co już nie powróci - idź do przodu
życie toczy się swoim kołem czasu
a ty razem z nim






16.04 – 17.04.2005.

kazap57