Ślady

Pokój mój
Zrobił się pusty odkąd pojechałeś
Na szybie z obydwu stron został ślad po ustach
Zimna poczuła nasze rozerwanie
Łączyła nas i dzieliła jednocześnie
Ostatni był to gest
potem jeszcze spojrzenie odprowadzające cię
W dal która będzie naszą przyszłością
Choć teraz jest rozłąką
Nic mi się nie klei bez ciebie
Tylko mokro i smutno
Oduczyłam się żyć przeszłością


bonum7

Średnia ocena: 9
Kategoria: Miłosne Data dodania 2013-11-16 16:32
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < bonum7 > wiersze >
bonum7 | 2013-11-18 18:27 |
tak, miłość to także przyszłość. czasami nawet bardziej przyszłość niż dziś
kazap57 | 2013-11-17 21:56 |
miłość to dziś - przyszłość
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się