dupa

dupa
wielka ogromna blada dupa
mojej własnej głupoty
przez którą świat może się zawalić
a nadzieja na cokolwiek dobrego zostać przygnieciona
ciężarem głupoty
zranione serce
właściciela mojego uczucia
które twierdzi że uleczy się beze mnie
i tu kolejne zranione serca
od bólu pierwszego
ranisz tych
których kochasz najbardziej
bo innych aż tak nie zranisz gdy tylko mają cię w dupie
moja wrażliwa dupa
może rozerwać się od ciężaru
utonąć
w wodzie
albo we krwi
albo od chemii czy czegoś
chory szantaż ją zmotywuje
do ruszenia się
i skończenia zasranego życia
pełnego łez
i gówna

bonum7