Domek z kart




Kochałam cię bardziej niż mógłbyś chcieć
Dawałam więcej niż można mieć
Teraz zraniona chowam się w kąt
Schować się
Zniknąć
Chcę uciec stąd

Brałam ochłapy niczym pyszny tort
I zamiast ciepła czułam ziąb
Teraz rozumiem że to był żart
Wszystko się sypie
Oddech
Przewrócił domek z kart

Kochałam cię bardziej niż ziemia słońce
Przez chwilę kwitłam jak kwiat na łące
Teraz skulona jak zbity pies
Uciekam
Znikam
Odchodzę precz





szybcia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Miłosne Data dodania 2013-11-23 17:18
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > < wiersze >
Conte | 2013-11-24 06:40 |
jak trudno zapomnieć ... bo to nie miłość odeszła , ona pozostała i wciąż w Tobie jest.
ewita | 2013-11-23 23:28 |
niektóre wersy piękne i genialne...kochana...słońce wciąż świeci..
anias | 2013-11-23 21:24 |
Piękne i jakże prawdziwe... Jakże często czujemy się niczym skulony , zbity pies nieśmiało żebrzący o okruch serca....
Michal76 | 2013-11-23 20:52 |
Każde życie to taki domek z kart. Wciąż coś się nam przewraca jakaś karta, zawala budowla. Syzyfowa praca aż do ostatniego podmuchu wiatru. Piękny.
Ola | 2013-11-23 19:24 |
byłby też fajny na tekst do piosenki.
Ziela | 2013-11-23 19:04 |
Rymowany ,pomysłowy, metaforyczny 5+
MadameWitch | 2013-11-23 17:28 |
Znowuż prawda pięknie w słowa ubrana. Ale ten kto dawał pełnie siebie jest na pozycji wygranej. Chować powinien się ten przegrany, który zakpił(zlekceważył) z dawanego mu na "tacy" skarbu. Teraz niech niczym strudzony wędrowiec przemierza mile w poszukiwaniu "nowego" skarbu jakim jest szczęście. Tylko niech wie, że drugi raz na skarb może nie natrafić!!!
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się