W ciszy

27. Cykl - Bielą okryty




z milczących ust
przez próg wysoki
przeszły słowa
przenikając przestrzeń
zatańczyły na granicy
znikając w korytarzu
bezbarwnej bieli

- zachowaj ciszę
uszanuj cierpienie –

zapamiętana myśl
powróciła jak bumerang
odbita od ściany
wyznaczyła kierunek

oby jak najdalej stąd





07.07.2007.


kazap57

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2013-11-28 20:06
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < kazap57 > < wiersze >
kazap57 | 2013-12-07 18:25 |
dokładnie tak
Irmmelin | 2013-12-06 20:12 |
Napłyną spokój ,wrażenie bezruchu... Wegetacji.
kazap57 | 2013-12-04 10:08 |
tak jak w bieli
szybcia | 2013-12-02 16:56 |
tak cicho...*****
kazap57 | 2013-12-02 10:16 |
cisza w niektórych miejscach krzyczy - zaś biel nie rozjaśnia a przytłacza
Ola | 2013-12-01 17:58 |
prawdziwa cisza jest w tym wierszu...
zrozpaczona | 2013-11-30 14:45 |
Bezbarwna biel... wiersz smutny, ale lekki, delikatny. Nie krzyczący, lecz jakby szeptem wypowiedziany. Niesamowity i piękny.
kazap57 | 2013-11-29 10:24 |
niestety smutny - tam w bieli tak jest kazdego dnia
Cairena | 2013-11-29 00:46 |
Smutny, wzruszający...*pozdrawiam
kazap57 | 2013-11-28 20:52 |
niestety tak - biel to dla mnie drugi dom niestety - pozdrawiam
kazap57 | 2013-11-28 20:50 |
niestety tak - biel to dla mnie drugi dom niestety - pozdrawiam
soella | 2013-11-28 20:49 |
bardzo wymowna biel - przejrzysty przekaz.
Hania24 | 2013-11-28 20:34 |
tak przrażliwie smutny biel potęguje smutek w nim czai się cierpienie ładnie odzwierciedla uczucie chodz jest ono tylko cierpieniem...pozdrawiam
kazap57 | 2013-11-28 20:31 |
ten cykl wierszy pisałem w bieli gdzie cisza i cierpienie tuli
Hania24 | 2013-11-28 20:23 |
smutny ,ma w sobie spokój ale przesłanie w nim jest oczywiste podając się cierpieniu cierpimy często w ciszy chodz chcemy by zniknęło podaża za nami nieraz krok w krok...pozdrawiam
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się