uśmiech

spróbuj choć raz
zobaczyć poszarpaną gałąź jabłoni
i otulić ją kocem
a potem usiąść na kamieniu
tuląc do serca kolejny wschód słońca

zatrzymany w czasie
wie lepiej
bo widzi niezwykłość codzienności
która do tej pory była jedynie cieniem

spróbuj choć raz
przeżyć swój własny uśmiech
rozczłonkować go na czynniki pierwsze
i skleić w całość

jabłoń już nie krwawi

Irena