Do człowieka rozumnego

Oczy miał głębokie, pełne miłości
A widział tak wiele nienawiści
Serce miał czyste i dobre
A ty je przebiłeś
Chciał tylko ufności
Został zdradzony
Pragnął Twego szczęścia
Naplułeś Mu w twarz
Przybył by kochać
Skazali Go na śmierć
Chciał dać Ci miłości
Ukoronowałeś go koroną cierpienia
Przyszedł dla Ciebie
Lecz odepchnąłeś Go
Teraz płaczesz? Szlochasz?
Zrozumiałeś?
To twoja nienawiści Go Biczowała
Twoja złości i gniew ciernie w głowę wbiły
Twój egoizm i grzech uśmierciły Go
To Ty Go zabiłeś!!!!!!!
Lecz On wybaczył
Czeka...
Decyzja należy do Ciebie
Przyjmiesz wyciągniętą dłoń???


Madame_Heloiza

Średnia ocena: 9
Kategoria: Życie Data dodania 2014-01-16 16:37
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Madame_Heloiza > wiersze >
kazap57 | 2014-01-24 22:47 |
treść i całość wyzwala poruszenie i moc
kazap57 | 2014-01-24 22:46 |
jak dla mnie za duzo wykrzykników i znaków zapytania niech to wyraża słowa - pozdrawiam
Tadeusz_Gustaw | 2014-01-24 21:18 |
Pięknie pokazana historia ludzkiego zbawienia-ofiary Chrystusa.
MadameWitch | 2014-01-16 21:15 |
Dla mnie wiersz ten to jak "historia" Jezusa, ale równie dobrze odnosi się do życia. Są ludzie do których ty wychodzisz z sercem na dłoni, a oni potrafią wbić ci serce w serce. Lecz mimo wszystko ty potrafisz im wybaczyć... Taka mądrość i prawda do mnie przemawia z tego wiersza.
Ziela | 2014-01-16 16:41 |
Mocny i ciekawy 5
Ziela | 2014-01-16 16:41 |
Zapraszam do siebie.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się