Głęboko

Osuwam się, ściany coraz chłodniejsze
Wilgoć skrapla pocałunki na dłoniach
Otchłań rzeźbi w skórze ziemiste tatuaże
I nowe imię bez twarzy…

Od teraz jestem czarną wiosną
Smukła i piękna, wytyczam nowe ścieżki
Władczo wyplatam gęstą spiralę
Coraz mocniej, ciaśniej...

Nie szukaj mnie już
Ziarno musi najpierw obumrzeć...

Ola

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2014-01-26 06:04

Komentarz autora:

Strona glówna

< Ola >

< wiersze >

Michal76 | 2014-04-09 14:50 |

"jestem czarną wiosną" - mocny.

szybcia | 2014-01-26 20:27 |

i tak trzymaj Oleńko :*

Ola | 2014-01-26 16:15 |

Dziękuję Wam bardzo za ciepłe słowa. Skala-nie wiem, może to jakiś rodzaj rozczarowania, a może zgody na życie i pewnego rodzaju bezsilność...ale za sugestią Szybci dodam już bardziej optymistycznie, że wierzę i czekam na przebudzenie...;)

szarotka | 2014-01-26 14:18 |

Nim przyjdzie wiosna...zamyśliłam się...po dobrym wierszu przychodzi zamyślenie.

Cairena | 2014-01-26 13:52 |

Bardzo ładnie napisany,czytałam kilka razy...*

kazap57 | 2014-01-26 13:22 |

Olu czarujesz lekkością wersów nie tylko tutaj pozdrawiam

AngelEole | 2014-01-26 11:53 |

Świetny.

skala | 2014-01-26 11:25 |

oj czyżby rozczarowanie?

skala | 2014-01-26 11:25 |

oj czyżby rozczarowanie?

roman | 2014-01-26 10:48 |

zatrzymałaś

pawlikov_hoff | 2014-01-26 10:31 |

bardzo mi się podoba* do środka się sączy głęboko tak jak lubię ;-)

szybcia | 2014-01-26 07:55 |

jeśli ziarno obumrze to nic z niego nie wykiełkuje-niech dojrzeje,zaśnie i potem na nowo się obudzi :) ładnie to ujęłaś Olu :*

Brak komentarzy