Siedzi w fotelu zamyślona. Nie wie co robić, jest zrozpaczona. Ona jego żona. Wraca nad ranem rozgniewany. Nie ma ani grosza, pijany wciąż. On jej mąż. Siedzą w samotności. Cichutko popłakują, nie znają miłości. Nigdy im słońce nie świeci. One ich dzieci.
mitrill
