Galaktyka życia

lśniące źrenice jak odległe księżyce
W błękitnych pierścieniach posyłam w mgławice
nie słysząc protestów ze swego podestu
doglÄ…dam
świata któremu na imię jest przestwór

w miłosnych splotach każda istota
wypełnia tam sobą parabolę żywota
gdzie Kasiope skrada Oriona pas
tam żyją co sił bo krótki jest czas

i ślą mi gwiazdy świetliste kontrasty
mówiące że świat nasz kruchy jest nazbyt
pokazują firmament zdobiony klęskami
te klęski to chaos co jest między nami


hohenheim

Åšrednia ocena: 7
Kategoria: Życie Data dodania 2014-02-10 04:06
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < hohenheim > < wiersze >
MadameWitch | 2014-05-13 22:29 |
A ten wiersz jest genialny;) Odleciałam w kosmos:)Bardzo mi się podoba ta galaktyczna kombinacja słów. Świetny.
strych | 2014-02-10 05:01 |
Ekstra . Wywala daleko poza ziemiÄ™ .
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się