Na czarnej ławce...

Widzę tajemniczy gest...
przy tym szelest
zżółkłych liści...

W lesie rostropności
stoję...
przy krzyżu zkrwawionym
cierpieniem utrapionym...

Usiadłem
na ławce drewnianej
niegdyś podpalanej...

W oczach ludności
tutejszej - złość
bo przyszedł
niepewny gość...

Który ma skrzywioną minę
i mówi, że
tylko na chwilę
przysiadł, odpocząć...

Matiusz