Samotność

Wniosła chłód i parę łez
W ręce trzymała nóż
I bukiet uschniętych róż

W prezencie przyniosła sny
Które były jak kat
Wbijały powoli kolce w zmęczone
Serce

Przyniosła walizek stos
I smutku pełną garść
Zajęła największy pokój
Bo pragnęła przestrzeni


Do drzwi zapukała samotność
Niewinnie się uśmiechając
Przyprowadziła ze sobą pustkę

spinka