Depresja...

tak mało od życia chciałam
tylko odrobiny szczęścia
zamiast tego
pożądnego kopa dostałam
z życiem się mocując
balansuję na krawędzi
mamiona obietnicami
z jednego dołka wychodząc
zaraz w drugi wpadam
zamknięta w skorupie
samotności
w coraz większą
depresjÄ™ popadam


perelka176

Åšrednia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2006-05-13 23:50
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < perelka176 > < wiersze >
mały_ksišże | 2006-05-20 00:13 |
może to zabrzmi banalnie, ale i tak to napiszę : "Nie łam się, przełam się." mnie swego czasu pomogło :)
Kinga | 2006-05-15 10:30 |
Jeœli dzisiaj jest aż tak Ÿle, to jutro może być już tylko lepiej ;-)))))Nie ma dołu, którego nie dałoby się zasypać ;-)) Ciepło pozdrawiam.Kinga
nikt | 2006-05-15 07:03 |
to nie tak ma być...Ty masz doła , a on nie robi sobie z tego nic!!! pamiętaj o ludziach , którzy Cię wspierajš i zawsze majš dla Ciebie czas do wysłuchanaia!!!
Kara Kaczor | 2006-05-14 09:25 |
Jolu, głowa do góry. Co nas nie zabije to nas wzmocni, zawsze może być i napewno będzie lepiej. A cierpienia dawane sš tym, którzy umiejš sobie z nimi radzić. Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego :)
Bazyliszek | 2006-05-14 01:04 |
Perelko kochana nie poddawaj sie, bierz zycie jakim jest, gdy na dolku odbijaj sie (troche Myslovitz), Ty wiesz ja dla Ciebie jestem zawsze tu, Perelko usmiechnij sie a reszta prywatnie:))))))))
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się