Trwoga

Prosić o miłość
jak żebrak o jałmużnę,
najmniejszą pocieszyć się pieszczotą.
Schować w sercu jej obraz
pielęgnować wspomnienie.
Zdusić w sobie rządzę
jak zbrodniarz
dusi sumienie.
Wyrzec się czułości
jak grzesznik wyrzeka się Boga,
liczyć tylko na siebie
oto największa trwoga...


11-12.03.2014


Ola32

Średnia ocena: 10
Kategoria: Miłosne Data dodania 2014-03-12 22:03
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Ola32 > wiersze >
kazap57 | 2014-03-13 16:36 |
niestety bardzo często jak żebracy prosimy i o dar miłości
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się