osamotnienie

Pogrążenie
obserwacja światła
czas totalnej niepogody -
zdobycia się na odwagę
by wyznać prawdę
Znieczulenie
prawdę się omija
nie podkreśla lecz ukrywa
chcę ją w twarz
w prost - od razu
Znieważenie
przegrywa jedyną z chwil
jaką mam do dyspozycji
nie bój się mówi
wszystko będzie dobrze
nie chce tego słyszeć
chcę stąd uciec
Ograniczenie
Zamknęli mnie
w sobie
zabronili się odezwać
myślą że nie widzę
myślą że nie słyszę
Chcę się wyrwać
nie wiem jak
już czas
Milczenie
nie znajduję w sobie słów
jestem jednolitym tłem
wciąż pytają - jak ci pomóc
jest za późno
nie mam słów
Zakończenie
już czas
będzie to ostatni wers
ostatnie rozważanie
już nic nie zmienię
już nie mam czasu
zakończę milczenie
by wykrzyczeć całą złość
Pożegnanie
Wiem że o mnie zapomnicie
wiem że to wszystko tylko były słowa
chcę powiedzieć tyle
że świat się nie zmienia
zabraliście mi światełko
ja zakańczam swój świat



izka456

Średnia ocena: 10
Kategoria: Śmierć Data dodania 2014-04-04 16:17
Komentarz autora: Ten wiersz napisałam z głębi swego serca mam nadzieję że nikt z was nigdy nie przeżył czegoś takiego gdy nie ma się już siły nawet myśleć a co dopiero mówić.
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < izka456 > < wiersze >
Ccclaudia | 2014-04-04 23:51 |
Rzeczywiście myśli wręcz się 'wylały' na ekran, jest ich zbyt dużo i choć są podzielone na poszczególne części to i tak rządzi nimi chaos. Doradzam wdech i wydech, no i więcej spokoju. pozdrawiam
lipiec | 2014-04-04 23:02 |
Warto przelewać swoje myśli na papier ,podoba mi się wiersz na 5
Harmony | 2014-04-04 17:05 |
Obawiam się, że przeżył. Z każdym słowem mogłabym się utożsamić. Trzymaj się, cóż, to brzmi płytko, ale na więcej mnie nie stać.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się