| kazap57 | 2014-04-10 19:23 | |
| dla mnie biel to życie pomimo cierpienia i smutku |
|
| Matador | 2014-04-10 18:34 | |
| Nie zawsze biel to zło ,to również czystość .. Pozdrawiam*. |
|
| kazap57 | 2014-04-08 21:23 | |
| bardzo dziękuje ze tak mnie odbierasz - pisze jak czuję i tak jak dostrzegam |
|
| anias | 2014-04-08 21:22 | |
| bardzo lubię czytać Twoje wiersze mimo czasem trudnych tematów zawsze znajdę w nich nadzieję...tak potrzebną w życiu. Świetnie, ze jesteś...Pozdrawiam* |
|
| kazap57 | 2014-04-08 20:51 | |
| często smutek tak jak i zal wylewamy za okno - ale nie zawsze tak można zrobić,niestety ja wiele razy przebywam w jego murach - taka karma - ale dzięki tej bieli dostałem drugie życie - pozdrawiam |
|
| Cairena | 2014-04-08 20:25 | |
| Wzruszajacy wiersz...* A ja jako dziecko trafiłam do szpitala i wszystko było tam dla mnie piękne. Miałam jedzenie jakiego nie widziałam wcześniej, każdy był dla mnie taki dobry, wcale nie tęskniłam za domem. Pewnie jako dziecko nie zdawałam sobie sprawy z tego...smutne ale prawdziwe.* zamyśliłam się mocno nad Twoim wierszem.* |
|
| soella | 2014-04-08 17:37 | |
| smutny,lecz czasami rodzi się w nas potrzeba wyrzucenia tych emocji na papier. |
|
| kazap57 | 2014-04-08 17:17 | |
| tak to biel szpitala - nie ucieknie przed nią ten kto musi tam trafić, w niektórych do niedawna oknach były kraty, i ja miałem kiedyś za oknem drzewo to był kasztan nagi bez liści smutek i wiatr nim targał , tak biel to zarówno chłód i zimno - jak czystość zaślubin, to także strach i śmierć - niestety - dziękuję że mnie czytacie - z serca pozdrawiam |
|
| p_s | 2014-04-08 15:29 | |
| smutny..aż dreszcz idzie po plecach.. |
|
| Hania24 | 2014-04-08 12:56 | |
| to smutny wiersz ale biel chodz przerazliwie zimna i ciągnie od niej chłód jest tez formą doskonałą ty odkryłeś ją w cierpieniu ale ma smak też ...czystości ...mi kojarzy się z ślubem ...wyobraz sobie że podwaliną szczęści jest biel....ale piękny wiersz taki jak zawsze...pozdrawiam pięknie |
|
| Xii | 2014-04-08 10:40 | |
| Pamiętam jeden z pobytów w szpitalu...przez zakratowane okna widziałam samotne drzewo i dobijała mnie ta świadomość,że nie mogę do niego podejść, że jestem tymczasowo uwięziona i mogę na nie jedynie patrzeć przez te przeklęte kraty... |
|
| Michal76 | 2014-04-08 09:52 | |
| *udaje się |
|
| Michal76 | 2014-04-08 09:49 | |
| Niestety nie wszystkim daje się uciec. Przepełniony smutkiem ale jest nadzieja. |
|
| szybcia | 2014-04-08 09:48 | |
| ta biel-szpitalna...* |
|
Brak komentarzy
|
