Huśtawka

Lecą białe płatki w sadzie,
układają się na trawce
a ja siedzę pod jabłonką
i się huśtam na huśtawce.

Tę huśtawkę wykonałem
kiedy dzieci były małe.
Przez swój żywot wyhuśtała
niemal pokolenia całe.

Najpierw dzieci się huśtały,
potem wnuki w kość jej dały.
Ona ciągle w dobrym stanie,
bo zrobiona jest ze stali.

Chociaż jak te płatki w sadzie
z kalendarza lecą latka
a huśtawka jest wciąż mocna
to została już dla dziadka.

Czasem siądzie na huśtawce
i zamyśli się nad życiem,
że tak szybko przeleciało
niby film na krótkiej kliszy.

I już nie chce nikt się huśtać.
Szczebiot dzieci nie rozbrzmiewa,
tylko dziadek zamyślony
tęskni za czymś czego nie ma.

roman