Plugawi nierządnicy cudzych łożnic
Na białych kryzach bełty dusz
Nie zaznają rezurekcji cnót i prawości
Zhańbione świętości szlachtują jak nóż
Umysły zamknięte w klatkach rozpusty
Serca zbrukane ciągłym nierządem
Uczucia ozdobne w blizny i bruzdy
Szalony taniec z płodnym narządem
