Pozorne szczęście

Przychodzisz, dając nadzieję.
Odchodzisz, zabierając ją całą.
Co było piękniejsze?
Nasz początek, czy koniec?

Mamisz ckliwymi słowami,
obdarzając ułudnym szczęściem.
Co było gorsze?
Słodkie kłamstwo, czy gorzka prawda?

Stwarzasz obrazy nas, lecz kiedy zatrzyma się czas,
wszystko zniknie.
To co nas łączyło przepadnie, bo ktoś inny właśnie kradnie
coś, co było między nami.

Wiedz, że klnę na ciebie,
abyś nie odnalazł już siebie,
wśród siatki utkanej z pozorów,
która kiedyś dodała memu życiu kolorów.