Po poranku

Kolory stukają do uszu
odganiając pożegnanie
mgła rozsiana na niebie
przynosi ten potrzebny spokój
ni biały, ni błękitny

z londyńskiej herbaty
ucieka smak, w górę
pnąc się do nosa
walcząc z zapachem róż

wszystko dookoła
wnet zniknie
poszybuje
i zamknie się w małych
pudełeczkach pamięci

Autor zablokował możliwość oceniania.

Kategoria: Życie

Data dodania 2014-06-25 11:50

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

soella | 2014-07-11 23:30 |

rewelacja :) pieknie namalowany klimat , te pudełeczka - cudne,czytam coraz chętniej CIEBIE ;)

Cairena | 2014-06-25 22:09 |

Bardzo mi się podoba...*

Magdis | 2014-06-25 21:32 |

To co u Ciebie uwielbiam... Klimat, niesamowity.

Conte | 2014-06-25 21:27 |

Chcemy czy nie? coś się dzieje:) miło znów czytać Twoje wiersze

zrozpaczona | 2014-06-25 20:55 |

Oby barwne były te pudełeczka :) Pomysłowy.

roman | 2014-06-25 19:46 |

Zgadzam się z Szybcią , fajny wiersz- mi najbardziej podoba się ten uciekający smak :)

anias | 2014-06-25 16:48 |

pięknie i...jakże prawdziwie:)

szybcia | 2014-06-25 13:30 |

:) małe pudełka pamięci...fajnie znowu Cię czytać:)*

Ziela | 2014-06-25 11:59 |

Całkiem ciekawy 5=

Brak komentarzy