...niemoc...

błękitne obłoki suną po niebie
promienie słońca rozpraszając
na ziemi miłość panuje wszędzie
dobrem wśród ludzi zachwycając

cóż za sielanka to się zrobiła
przecież wiadomo jak wokół
miłość zachwiana, dobro kłamane
przyjaciel, a za chwilę oszust
i ten co kochasz znany przez ciebie
co niczym miał nie zaskoczyć
obcym człowiekiem tobie się staje
nie możesz spojrzeć mu w oczy

i jak tu żyć na tej planecie
kiedy tak wszyscy nieszczerzy
maski wkładają, udają innych
i jak mamy ludziom uwierzyć

zaufać chciałby człowiek niejeden
rezerwę i dystans zachowa
błękitne niebo i promienie słońca
złych ludzi już nie wychowa


KatNa

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2014-08-26 22:44
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < KatNa > < wiersze >
kazap57 | 2014-08-28 17:23 |
jak najbardziej na tak - ale to nie my rozdajemy karty niestety
Conte | 2014-08-27 20:41 |
cała prawda...
anias | 2014-08-27 10:12 |
zaufanie..od niego wszystko się zaczyna...choć przydzielamy je na kredyt, a życie weryfikuje...
Cairena | 2014-08-27 00:40 |
Ostatnie dwa wersy mówią za całość...*
Anonimm | 2014-08-26 23:08 |
Niesie za sobą wiele przemyśleń.. ;)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się