Krzyśkowi

mój serdeczny przyjaciel choruje
hoduje gołębie i trafny jest w gębie
mówi co myśli, dotrzymuje zawsze słowa
ciało schorowane ale dobra spokojna mowa

na każdy problem znajduje receptę, sposób

chciałby mieć kiedy pisze wokół dużo osób
nie poddających się, nie lękających się
trafnie czujących, serce ofiarujących

chorują też gołąbki, padają jak muchy
kochają swojego pana wśród jego zawieruchy
zdrowie stanem ducha, pocieszenie..

choć sam choruje
wiele ludzkich trosk
i bólu w ciele czuje

(nie chce się już o nikogo lękać
niech już skończy się ta męka)

stratocaster