Obsesja to za mało powiedziane
Udaje, że me serce poszarpane
Kłamie, że zdradził
Samiusieńką zostawił
Fałszywie winy wypominam
Prawdę niechcący omijam
Obwiniam go o wszystko na raz
Na niego zrzucam cały ambaras…
Ale z niego jest niewiniątko
Swej pani wierne piesiątko
Jak by on mógł w czymś zawinić
Lepiej siebie tym obwinić
Jego zostawić w spokoju
Samotnie w ciemności płakać w pokoju.
Wydaje mi się, że średnio trafia w moje gusta i trudno mi cokolwiek powiedzieć. Czytając drugi raz mam inne podejście, pewnie tak będzie z każdym kolejnym, myślę iż to nie odpowiednia chwila na sarkazm jak dla mnie.
