orlim deszczem

tu cała skrzydłami
promykami orlimi
pomykasz
wymykasz
pieścisz
znikasz

jak biała mewa
pieścisz skrzydłami
smakiem dotykasz

jak Adamowa Ewa
krążysz, drążysz
tulisz jabłkiem

znikasz

ukradkiem
z wypadkiem
połamanymi dziobami
skrzydłami połamanymi

tu cała skrzydłami
promykami mewy mi
przemykasz
zmykasz
pieścisz
znikasz

przemoknięty kroplami
wraz z orlim deszczem
(pomiędzy Głównym a Wrzeszczem)

przeziębiony kroplami
Twemi deszczem orlim
z gniewem złości
utraconej miłości

pieszczony skrzydłami Twemi
do szpiku kości
jesiennymi...

... moja miłości