W ciszy wczoraj

Skrzypiące wołają drzwi
Budząc buty zwiędłe
Kroki w starych podeszwach zaklęte
Nie wszystkie śmiałe
Parę milowych i kilka chwiejnych
Nieparzyście bez rytmu stawiane pierwsze
Z tęsknotą do kolejnych
Przegrały
Gubiąc życzenia niechcący

Świt zerka przez próg z siwym kurzem
Gdzie przedpokój zaklęty
W zaległym jutrze
Już tylko tam
Tam wszystko żyje dalej

pawlikov_hoff

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2014-09-29 16:06

Komentarz autora:

Strona glówna

< pawlikov_hoff >

< wiersze >

kazap57 | 2014-09-30 21:03 |

na szczęście zawsze jest pora

anias | 2014-09-29 18:16 |

"zaległe jutro" może się okazać najpiękniejszym dziś... nigdy nie wiemy co nam przyniesie...pozostaje wierzyć, że to co ma najlepszego do ofiarowania....

roman | 2014-09-29 16:50 |

ale chyba jeszcze nie wszystko minęło, jest jeszcze i jutro...na szczęście :)

Brak komentarzy