Odrobina empatii



Ciemności wylały się na ulice
Jeszcze kwadrans do północy
Spoglądam na zegar
Sekundy liczę
Zimno mi
W tej nocnej pozłocie

Ze mną wasze głowy na poduszce
Dotykam serdecznymi myślami
Skrzętnie wypracowana
Milcząca pustka
Tapetuje ściany słowami

Cicho proszę Boga żeby nie pozwolił
Zaprzepaścić jedną z wielu szans
Duma jest smutna
Egoizm boli
Macie tylko siebie
To jest wasz czas


szybcia

Średnia ocena: 9
Kategoria: Przyjaźń Data dodania 2014-10-02 12:33
Komentarz autora: ;) M i D...<3
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > < wiersze >
Conte | 2014-10-02 20:15 |
Ta dedykacja prosto z serca płynie... pięknego serca
Czorcik | 2014-10-02 19:16 |
o mistrzu metafory...
ula71 | 2014-10-02 19:02 |
Bardzo osobisty i piękny wiersz, mądry i głęboki... Trafiłaś w sedno, Kasiu - "duma jest smutna, egoizm boli". Oby nie pogłębiały tej pustki, o której piszesz... Oby ustąpiły miejsca odrobinie empatii... ;) ***
anias | 2014-10-02 17:13 |
czasem dumę trzeba schować do kieszeni i wyjść naprzeciw... szkoda życia na egoizm jest takie piękne i takie krótkie....
Cairena | 2014-10-02 15:13 |
Człowiek człowiekowi jest potrzebny, nie warto z byle powodu dąsać się, gniewać, wyszukiwać problemów. Czasem trzeba iść na kompromis...*
KatNa | 2014-10-02 13:32 |
zaczytałam się i zamyśliłam...
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się