Nieutracone Dzieciństwo : Piękny Sen Clowna

Przebłysk...
Wspomnienie we śnie, który miałam dzisiejszej nocy.

Jesień...
Przejazdny cyrk nad naszym zalewem...
Początki pamięci dziecięcej.

Piękny klaun pokazywał mi gestem palca,
żebym nic nikomu nie mówiła
tylko nadal na jawie śniła,
bo tu jest tak pięnie, zbyt pięknie
żeby chcieć opuszczać ten sen.

Wtedy myślałam, że wszyscy inni ludzie
też w nim są.
Nie wiedziałam, że są zupełnie gdzieś indziej,
dawno zwerbowani przez zło.

A to kto?
Spójrzcie na to maleństwo,
tak zagubione i nieświadome
tego, co ją czeka...

Ale to ty się doczekałeś...
Teraz to ja nie widzę w tobie człowieka.

Kiedy z tobą skończę, będzie niezła beka,
bo przez resztę życia będziesz
poruszał się na wózku jako dziwaczna kaleka...
Odcięta jedna i druga powieka,
nos i wargi obcięte...

Zaś ja wciąż taka piękna...

Spójrz w moje klaunie oczy
a wnet się zauroczysz, bo widać w nich moje
nieutracone dzieciństwo piękne.


FEMALE_CENOBITE

Średnia ocena: 6
Kategoria: Inne Data dodania 2014-10-07 07:46
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < FEMALE_CENOBITE > wiersze >
Michal76 | 2014-10-07 13:07 |
Ciekawy wiersz.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się