Dysmorfofobia

Choć no tu­taj, spoj­rzyj w lustro,
ja­kież ty masz tłus­te dupsko.
Jes­teś gru­ba, wciąż puszysta,
cho­ciaż chu­da żeś jak glista.

Led­wo chodzisz, bo nic nie jesz,
co­raz rzadziej też się śmiejesz
i już os­trą masz anemię,
może na­wet już leukemię.

Nie dość, że masz anoreksję
to żeś cho­ra na depresję,
ale to dysmorfofobia
a to czys­ta psychologia.

Jakże dob­rze się podziało,
że już kocham swo­je ciało.
A to dzięki psycholożce,
co po­mogła mi-nieboszczce.

FEMALE_CENOBITE