| roman | 2014-10-10 17:18 | |
| Dużo żalu i goryczy w tym wierszu. Mi się podoba ale ja się przecież nie znam, inni są w tym lepsi :) |
|
| kazap57 | 2014-10-09 20:37 | |
| zawsze z przyjemnością czytam Twoje wiersze dajesz chwile ucieczki od szarości |
|
| ula71 | 2014-10-09 18:28 | |
| Bycie okradzionym, niekoniecznie przez wielu, ale tylko przez tę jedną - w dodatku najważniejszą - osobę, potrafi mocno zaboleć i... unieruchomić fizyczność, logikę, świadomość... Wykrzycz swój ból! |
|
| anias | 2014-10-09 17:22 | |
| czułam każde słowo..czasem tylko ciało funkcjonuje..ale umiera całe wnętrze...I trzeba żyć, choć wokoło tylko ciemność... |
|
| Michal76 | 2014-10-09 16:20 | |
| *z wszystkiego |
|
| Michal76 | 2014-10-09 16:19 | |
| Wstrząsająco i mistrzwosko o byciu martwym za życia. OKradzionym przez ludzi i los ze wszystkiego, co mogło dniom nadawać jakiś sens. |
|
| czarny | 2014-10-09 15:16 | |
| Gavran,ja tu znajduję raczej opis stanu odwrotnego - świadomości uwięzionej w unieruchomionym ciele |
|
| Czorcik | 2014-10-09 14:48 | |
| Bądź gniewna, na ile potrafisz. Albo ten człowiek, o którym piszesz. |
|
| Gavran1901 | 2014-10-09 14:30 | |
| Świetna technika i ciekawy temat. Śmierć psychiczna, roślinny stan umysłu i pustka egzystencjalna, a śmierć ciała to już tylko odwlekająca się formalność. Przykre, ale dość częste zjawisko. Jego ekspresja natomiast wymaga bycia refleksyjnym. |
|
| Cairena | 2014-10-09 14:25 | |
| Są w życiu takie chwile, że właśnie tak czujemy. Czułam mocno ten ból, żal i niemoc. Wzruszył mnie do głębi. Niesamowity wiersz* |
|
Brak komentarzy
|
