Jak strzelony arbuz. Poof!
Poof! I po arbuzie.
Głowa rozprysnęła się brudząc ścianę.
A przecież arbuzy nie posiadaj myśli.
Człowiek taki dynio głowy....
Cały jakiś taki niesymetryczny.
Poof!
Tak prosto rozstrzeliłam dziś Ci głowę,
moja kochana.
Jak strzelona dynia wybuchła,
wypluwając z siebie pestki myśli.
