CIErNIE

Przeklęła mnie ziemia. W dniu, w którym popełniłem
Pierwszy krok. Następnych złych słów nawet nie zliczę.
Wraz z pierworodnym oddechem i krzykiem.
Przypieczętowane znamię na wszystkie pozostałe widnokręgi
I zaćmienia. Na marzenia, pragnienia i ucieczki
W nieznane. W zamknięte pomieszczenia i przestrzenie
Otwarte. Nawet na to, co się wydarzyć nie może,
Gdyby się bardzo chciało. Bezkresne otchłanie.

Przeklęło mnie niebo. W chwili jedynej, w której zaplanowano
Wreszcie spełnienie lub gdy przypadek wziął górę
Nad rozumnym przepowiedzeniem poczęcia. Ośmiornica
Upadków i wzlotów, która niejedno ma imię. Pragnienia,
Marzenia i ucieczki w nieznane. W otwarte przestrzenie
I w pomieszczenia zamknięte. W modlitwy i kroki rzucane
Na wiatr. Przesiewane przez sito uczynków. Dobrych i złych.

Przeklęła mnie przeszłość. Żywot, który był
Wynikiem błędu. Źle zaczęty i jeszcze gorzej kontynuowany.
Ramiona rozwarte niby  w modlitwie błagalnej
Za bezkresy lasów i łąk. Za zmienność aury
I lazurowe głębie. Za amatorskość i profesjonalizm
Równocześnie. Promień słońca i odbicie światła księżyca.
W niezbadanym gąszczu serc. W ich biciu w takt
Marszu żałobnego. W domu ostatecznego namaszczenia.

Przeklina mnie teraźniejszość. Z chwili na chwilę
Pogarsza i spłyca oddech. Krokom rzuca kłody
Pod nogi. Wilcze doły buduje na traktach
Sumienia. Niezmiennie gra na strunach wytchnienia
Lub pracy u podstaw. Szklane domy stawia
W miejscach do tego nieprzystosowanych. Ran nie opatruje
Ani nie łagodzi oparzeń. Choć sprawia takie wrażenie.
Niezmiennie i od wieków. Wcale nie amen.

Przeklnie mnie przyszłość. Pragnienia, marzenia i ucieczki
W nieznane. Wszelkie imiona, które będę nosił. Każde słowo,
Które wypowiem. Dobre życzenia i złorzeczenia -
- Na zmianę. Życie w jednej chwili przebyte
Znienacka. Ekran gromowładny, ciąg liczb
I prawdopodobieństw zdarzeń. Wnętrza. Wybory, 
By w końcu dojść do najlepszego
Lub najgorszego. W zależności od pragnień.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

Piekło jest tuż tuż
A niebo - jeszcze dalej


p_s

Średnia ocena: 9
Kategoria: Inne Data dodania 2014-10-21 21:30
Komentarz autora: AR SCATH A CHEILE A MHAIREAS NA DAOINE         
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < p_s > wiersze >
girl_anachronism | 2014-10-31 23:40 |
... w zależności od pragnień. Ja tu widzę nadzieję na spełnienie. Tylko cała ta droga snuta w odcieniach szarości. Jednak doskonale rozumiem... wszystko. Aż wróciłam myślami do własnych... szklanych domów..własnych utopii. Refleksyjnie i... pięknie.
szarotka | 2014-10-22 14:22 |
hmm....jak wyrzut smuienia, które nagromadziło obrazy dobra i zła... jednak wszystko to nic w obliczu tej ostatniej chwili
podszepty_gor | 2014-10-21 22:12 |
Nie ,piekło może się oddalić,tylko zależy od Ciebie. Niebo będzie tuż ,tuż jeśli tylko będziesz chciała. A wiem że chcesz,każdy kocha Światło- życie ,nadzieja ,spokój....Najserdeczniej pozdrawiam 🙋🌹🌅
anias | 2014-10-21 21:46 |
dlaczego tak pesymistycznie... a może zapamięta imię Twoje jako tego najlepszego, który mógł się narodzić...
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się