Niedorzeczność






Jak słońce, którego nie ma
Gwiazda, co runęła na ziemię
Chwila, która nie minęła
Burza bez błyskawic i grzmienia

Rzeka, co wraca do źródła
Jak liście, co nie drgną na wietrze
Wspomnienie bólu przecudne
I zbędne do życia powietrze

Jesteś tym, czego nie będzie
Co nigdy nie może zaistnieć
Wokół mnie pełno cię wszędzie
Póki będziesz mrok nie ucichnie


szybcia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2014-10-24 20:07
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > < wiersze >
MadameRed | 2014-10-25 12:33 |
zgadzam się z blueoctober, piękny wiersz..
roman | 2014-10-24 23:09 |
smutny wiersz, czas jednak zaciera rany
blueoctober | 2014-10-24 22:39 |
Miłość dodaje skrzydeł, albo bardzo wolno zabija...to niedorzeczne, ale prawdziwe
Cairena | 2014-10-24 22:15 |
Piękny, choć bardzo bolesny...*
anias | 2014-10-24 20:21 |
czułam każde słowo... Piękny. Trzeba przeżyć,by zrozumieć ten ból i żal...
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się