Życie to teatr

Życie to teatr,
to przedstawienie,
a nami marionetkami
kieruje przeznaczenie.

Gdzie dziś mnie zaprowadzi...?
gdzie mnie poniesie...?

Czas mi białą suknie niesie.
Dziś zagram rolę żony,
jutro rolę mamy.
Po jutrze moje dziecko zginie,
a mąż mnie zostawi.

Nie chcę tej maskarady!

Zaraz moje sznurki napięte,
zerwą się doszczętnie.

Spadnę na scenę,
na życia arenę...
I zakończę ten teatrzyk,

już nikt na niego nie popatrzy.