zabawa w pytanki

Mały chłopiec
pyta ogrodnika
Czym jest NIC
i co z tego wynika

-NIC?- Ogrodnik zaskoczony
Rzuca spojrzenie na różne strony

-O patrz – w końcu rzecze-
Widzisz te puste wiadra!?
Nic jest tam w nich , chłopcze
I niczego w nich nie ma …

Mały chłopiec układa
przekornie buziaczka
- NIC nie ma!? Nie prawda!
Stoi w nim twoja haczka !

A jakby lepiej się przypatrzeć
Więcej można by dojrzeć
Jest ziemia w każdej szczelinie
I powietrze jest w nim jak i w Tobie…

Mały chłopiec po chwili
pytanie znowu stawia
-A czym NIC można wypełnić
Pytany usta rozdziawia

- Wszystkim?- Odpowiada chytrze ogrodnik
Już wie, że podstęp szykuje mały psotnik

-Byle czym, odrobiną dobroci
Co wysypiesz jak ziarno na grządkę
Lub złem co jak chwast się złości
Gdy upychasz je w wiadrze pod rączkę…

Mały chłopiec usiadł na trawie
I skubie mlecze na wianki
Ogrodnik ple grządki
I myśli o zabawie w pytanki

Czym jeszcze mały chłopiec zaskoczy
Jaką prawdę mu rzuci przed oczy?!

Nie było czekania wiele
Już są – pytania przyjaciele

-A co jest gorsze od diabła?
Ogrodnik oniemiał szczęka mu opadła
-Kto? -Pyta i szuka odpowiedzi
Chłopiec co na brzegu wiadra siedzi

I nóżkami buja figlarnie
Kto? –Ogrodnik nie zgadnie!?

A odpowiedż już leci jak melodyjka
Tylko człowiek podstępna bestyjka
tylko człowiek choć całkiem głupi
mądremu jak kruk oko wyłupi
będąc dzieckiem goni w dorosłość
będąc starcem pyta gdzie młodość
tylko człowiek pod maską dobroci
złą drogę kłamstwem ozłoci
i jeszcze ci wmówi człowiecze
że dla ciebie ten wózek wlecze

Ogrodnik przeciera oczy
zdziwiony mądrością malucha
bo czy chłopiec to był mały
czy może
może kostucha…