Mój cel

Wybuchł jak krzyk
został rozdarty na części

Moja potęgo, przepraszam
gdzie teraz jesteś?

Od dna do chmur
zanim przekleństwo z fiołkiem we włosach
dosięgnie i mnie

Odszedł jak mój anioł stróż
zanurzony w białą pościel
szaleńczą rozkosz

Szybko, od chmur do gwiazd
nim uniesienie stanie się mistycyzmem
nim emocje pękną od nasycenia

erozja