„Pasterzu”

Mówiłeś „nie lękaj się”,
Czyniłeś dłonią znak krzyża,
Dawałeś nam obietnicę, że
Chrystus już się zbliża.
Niestrudzone twe kroki
Były krokami Pana,
Wiarą, trudem, ufnością
Twa twarz była zorana.
Błogosławiłeś ubogim, chorym
I cierpiącym
Rozdawałeś ciepło swoim sercem drżącym.
Byłeś Piotrem tych czasów, aniołem pokoju
W tradycyjnej tiarze, w swym służbowym stroju.
Opierałeś się na krzyżu ostatkami sił,
Niczym Chrystus gdy na krzyżu cierpiący jeszcze żył.
Dziękuję ci Ojcze za twą mękę dla chwały,
I za słowa i czyny, które pozostały...
Janowi Pawłowi II

Walentynka