Mistyczne Spotkanie w Ogrodzie Pana

Cza­sem w sza­tańskim og­rodzie
za wy­sokim og­rodze­niem uk­ry­tym
niczym cier­nie niena­wiści plączą się
mo­je po­rośnięte kol­ca­mi myśli.

Dziś w no­cy mi się przyśnił zu­pełnie in­ny
ogród jakże niesa­mowi­cie niereal­ny,
do które­go szept mnie zwa­bił je­go.

Nie można po­mylić z niczyim in­nym
głosu te­go, który wzy­wał po mnie...

'' Ma­tyl­do, przyjdź do mnie
i opuść na tę noc świat tam­tem mar­ny ''.

Kiedy przeszłam przez bramę,
oczy me już nie te sa­me
zaszły czarną ka­taraktą, dzięki której
mogłam widzieć w no­cy...

Cu­dow­nie jest mieć ta­kie oczy.

Przez ogród ten mgłą spo­wity,
gdzie drze­wa rosły niesa­mowi­te szłam sa­ma
a se­kun­dy mi­jały w zwol­nionym tem­pie
i naj­cu­dow­niej­sze z wszys­tkich uczuć
rosło we mnie gdy no­gi me sa­me
niosły mnie w Je­go stronę
aż zna­lazłam się przed Je­go pięknym tro­nem...

Pat­rzył na mnie z góry mis­tycznym wzro­kiem,
na moją twarz piękną i ciało mo­je
w czarną suk­nię odziane, bla­de i wychudzo­ne,
po czym włożył mi na głowę cier­niową ko­ronę
i rzekł do mnie opiekuńczym to­nem...

'' Dziec­ko mo­je kocha­ne,
Ty jes­teś tą jedną je­dyną, którą wyb­rałem,
lecz do­piero dziś Cię tu wez­wałem,
gdyż cze­kałem aż porzu­cisz
swe do­tychcza­sowe życie pi­jane...''.

Cu­dow­na krew od cier­ni
z łza­mi zmie­sza­na twarz moją za­lała
i poczułam się tak błogo,
nie dot­knięta żadną trwogą...
Ta­ka bar­dzo mała, lecz za­razem
tak niesa­mowi­cie wiel­ka
a On rzekł do mnie po­now­nie...

'' Mądrze zro­biłaś, że przyszłaś do mnie.
Jes­teś ta­ka piękna,
Ty i two­ja czar­na su­kien­ka...
A te­raz wy­syłam Cię w podróż w niez­na­ne,
lecz nie za­pomi­naj, że jes­tem twoim Pa­nem
i nie opuszczę Cię nig­dy.
Tyl­ko nie rób in­nym ani so­bie krzyw­dy ''.

Zro­zumiałam wszys­tko, mój Pa­nie
i dziękuję Ci za to mis­tyczne we śnie spot­ka­nie.

Nie­chaj mo­je przeszłości straszne cier­pienie
ogar­nie tych wszys­tkich złych ludzi,
którzy zwied­li mnie na po­kusze­nie.

Nig­dy nie przy­puszczałam,
że kiedy­kol­wiek się zmienię...

FEMALE_CENOBITE