| roman | 2015-01-17 16:48 | |
| dobre przesłanie |
|
| Cairena | 2015-01-17 14:40 | |
| Bardzo mi się podoba Twój wiersz...* |
|
| anias | 2015-01-17 13:34 | |
| życie ma swoje barwy..korzystajmy więc z nich...mądrze:) |
|
| V | 2015-01-17 12:45 | |
| Z życia trzeba brać jak najwięcej, ale nie przesadzajmy z słodkością. Dążąc do życzliwości i lukru powstałoby coś na wzór komunizmu : każdy musiałby mieć tyle samo (czyli ktoś, kto pracuje ciężko zarabiałby tyle samo, ile osoba, która nic nie robi [ale to przecież nie jej wina! Taka jej natura!), a to jednocześnie pokrzyżowałoby plany brania życia garściami. Bo pewne rzeczy są przeznaczone tylko dla najwyższej z klas społeczeństwa. A jeżeli najwyższej klasy by nie było, bo nadmierna słodkość, zrozumienie, empatia doprowadziłyby do równości pod każdym względem to pewne możliwości zostałyby zablokowane (załóżmy, że jest 300 obiektów, a chętnych ludzi 10 000. Zwykle 300 obiektów nabędą najbogatsi z tamtych. Ale z racji, że wszyscy są równi to nikt nie będzie tego miał, bo proporcje (jeden obiekt - jedna osoba) się nie zgadzają). I choć przedstawiam tu Twój wiersz pod względem bardzo materialnym to w rzeczywistości odnoszę się do wielu aspektów życia. Radość jak i ból trzeba korzenić głęboko, jeśli droga jest prosta to powinna stać nam się podejrzliwa, człowiek człowieka nie zawsze rozumiał. Dążąc do świata utopijnego do jakiego Ty dążysz - nie będziemy w stanie brać życia pełnymi garściami, co już wytłumaczyłam. Sam wiersz jest w porządku - rytmiczny, konkretny, z przekazem. Za to jeśli mnie pytasz o zdanie - przed siebie iść drogą, którą wybrałam, kochać tych, którzy zasłużyli na moją miłość i nie omieszkać się szturchnąć, gdy ktoś nadstawia policzek. |
|
| p_s | 2015-01-17 11:14 | |
| zgadzam się z szybcią :-) |
|
| szybcia | 2015-01-17 11:01 | |
| no tak... życie toczy się dalej,mimo wszystko,trzeba wziąć się za nie i wydusić z niego ile się da :)******** |
|
Brak komentarzy
|
