Dym




Chociaż żyjesz
Dla mnie twoja dusza odfrunęła
Do krainy cieni
Bym mogła tęsknić jak za kimś
Kogo wśród żywych nie ma
Gdzieś jesteś
Ale niewidoczny dla mnie
Wśród szarości i zieleni
Żebym mogła szukać ciebie
W cieniu koślawego drzewa

Wciąż oddycham
Wiatrem niosącym powietrze
Z nutą leśnej mięty
Pragnąc by słońce puściło z dymem
Zwiędłe źdźbła nadziei
Już zniknąłeś
Otulony wspomnieniem
Z samego dna bólu wyjętym
A ja nie pytam
Zrozumiałam że nie usłyszę
Odpowiedzi która niczego nie zmieni


szybcia

Średnia ocena: 9
Kategoria: Inne Data dodania 2015-01-17 18:16
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > < wiersze >
Cairena | 2015-01-18 16:17 |
Pięknie, obrazowo, nostalgicznie...*
skala | 2015-01-18 14:06 |
piękny , gratuluję
zarumienionaiwona | 2015-01-18 12:12 |
Super Kasiu +++
Tadeusz_Gustaw | 2015-01-18 09:56 |
Bardzo mocny, wzruszający przekaz w bardzo prostej formie. I o to chodzi, droga koleżanko.
p_s | 2015-01-17 22:21 |
smutno...tęsknie...i jak pięknie...
GeliuszAulus | 2015-01-17 22:12 |
Powyższy wiersz jawi mi się jako tęsknota za ukochaną osobą na tle zielonego dywanu lasów i łąk. Swoiste połączenie sielanki ( magia drzew, lasów i łąk) z elegią ( tęskna żałoba za ukochaną osobą ).
anias | 2015-01-17 20:06 |
ech... czasem można tęsknić za kimś siedzącym obok...to co za nami nie powróci ale czasem wiedza dlaczego niesie ukojenie... pięknie Kasiu*********
Ziela | 2015-01-17 19:11 |
Uderza pięknem, pisane prozą poetycką. Więc nowoczesny i świeży.6
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się