Bar

Siedzi w kącie
wpatrzona w ponure ściany
z włosami w nieładzie i rozmazanym makijażem.

Z grymasem na ustach wylicza cicho -
Przegrałam młodość. Mąż ma mnie za nic.
Może wygram życie? Odbiję się od dna?

Dym gryzie w oczy
jak w przepaść spływa łza
do pustego kieliszka.

Chce się podnieść – uciec
Zatacza się – siada na czyjś kolanach.

Nagle słyszy czyjś głos
z drwiną woła - dziwka!

Unosi, więc mętny wzrok
barman następny nalej!

Wierzbina